Uvod u studije video-igara

Upoznavanje studenata sa različitim teorijskim pristupima sagledavanja i proučavanja video-igara u kontekstima: medija, kulture – ludologije u užem i širem smislu, predstavljačkih i izvođačkih umetnosti – pre svega u oblastima naratologije, studija filma i performansa, zatim proučavanje transmedijalnih i transtekstualnih veza sa tekstovima drugih medija i umetnosti, te predstavljanje teorija virtuelnih svetova. Sticanje uvida u teorijsko razmatranje hibridnih formi usko povezanih sa video-igrama – mašinima, kao i primene igara u ne-ludičke stvrhe (gejmifikacija).

Ovladavanje znanjima i posedovanje stručnih i akademskih kompetencija za razumevanje istorije i teorije video-igara, što omogućava razvijeno kritičko-analitičko shvatanje i samostalno proučavanje i procenjivanje video-igara (kritika, žurnalizam, interdisciplinarne akademske i stručne prakse), a u sferi prakse mogućnost svesne (osvešćene) artikulacije i interpretacije stvaralačkog procesa i njegovih rezultata, pozicioniranje sopstvenog rada u kontekstu različitih aspekata istorije, teorije, pravila i modaliteta video-igara, upotreba stečenih znanja u kreativnoj praksi, što je jedan od preduslova visokokvalitetnog i inovativnog rada i profesionalnih standarda.

1.Uvodni čas: pristupi u proučavanju video-igara, upoznavanje sa terminološkim i metodološkim okvirom; 2. Istorija i razvoj video-igara i pratećeg hardvera; 3. Antropološko-sociološki pristup proučavanju video-igara; 4. Žanrovi video-igara; 5. Video-igre i (novi) mediji; 6. (Video-)igre u kontekstu popularne kulture; 7. Ludološki pristup proučavanju video-igara; 8–9. Naratološki pristup proučavanju video-igara i teorije virtuelnih svetova; 10. Video-igre i performans; 11–12. Video-igre i tekstovi (drugih) umetnosi i medija: intertekstualnost i transmendijalnost; 13. Filmske forme u video-igrama: mašinima; 14. Gejmifikacija i druge ne-ludičke primene video- igara; 15. Ispit.